سوره 87 : الأعلى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى:
(1)
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد.
(2)
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
و آنكه اندازه‌گيرى كرد و راه نمود.
(3)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
و آنكه چمنزار را برآورد؛
(4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‌گون گردانيد.
(5)
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6)
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى؛
(6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
جز آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‌داند.
(7)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‌گردانيم.
(8)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
پس پند ده، اگر پند سود بخشد.
(9)
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10)
آن كس كه ترسد، بزودى عبرت گيرد.
(10)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
و نگون‌بخت، خود را از آن دور مى‌دارد؛
(11)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد؛
(12)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
آنگاه نه در آن مى‌ميرد و نه زندگانى مى‌يابد.
(13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14)
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد؛
(14)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد.
(15)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‌گزينيد؛
(16)
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است.
(17)
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
قطعاً در صحيفه‌هاى گذشته اين [معنى] هست،
(18)
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى.
(19)