سوره 92 : الليل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)
سوگند به شب چون پرده افكند،
(1)
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)
سوگند به روز چون جلوه‌گرى آغازد،
(2)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (3)
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد،
(3)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4)
كه همانا تلاش شما پراكنده است.
(4)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5)
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت،
(5)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6)
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد،
(6)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7)
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت.
(7)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8)
و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى‌نياز ديد،
(8)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9)
و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت،
(9)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10)
بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود.
(10)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11)
و چون هلاك شد، [ديگر] مال او به كارش نمى‌آيد.
(11)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12)
همانا هدايت بر ماست.
(12)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13)
و در حقيقت، دنيا و آخرت از آن ماست.
(13)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14)
پس شما را به آتشى كه زبانه مى‌كشد هشدار دادم.
(14)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15)
جز نگون‌بخت‌تر[ين مردم] در آن درنيايد:
(15)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16)
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت.
(16)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
و پاك‌رفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد:
(17)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18)
همان كه مال خود را مى‌دهد [براى آنكه] پاك شود،
(18)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19)
و هيچ كس را به قصد پاداش‌يافتن نعمت نمى‌بخشد،
(19)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20)
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد].
(20)
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21)
و قطعاً بزودى خشنود خواهد شد.
(21)