سوره 101 : القارعة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْقَارِعَةُ (1)
كوبنده،
(1)
مَا الْقَارِعَةُ (2)
چيست كوبنده؟
(2)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3)
و تو چه دانى كه كوبنده چيست؟
(3)
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4)
روزى كه مردم چون پروانه[هاى] پراكنده گردند،
(4)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ (5)
و كوه‌ها مانند پشم زده‌شده رنگين شود.
(5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6)
اما هر كه سنجيده‌هايش سنگين برآيد،
(6)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (7)
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود!
(7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8)
و اما هر كه سنجيده‌هايش سبك بر آيد،
(8)
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9)
پس جايش «هاويه» باشد.
(9)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10)
و تو چه دانى كه آن چيست؟
(10)
نَارٌ حَامِيَةٌ (11)
آتشى است سوزنده.
(11)