دقت کنید که مقدار تهی (NULL) را با مقدار خالی (بدون هیچ کاراکتری) یا مقدار صفر (0) یا مقدارهایی که تنها شامل چند کاراکتر فضای خالی (Space) هستند، اشتباه نگیرید. زیرا زمانی مقدار یک ستون (Column) برابر تهی (NULL) است که دقیقا مقدار NULL را در ستون (Column) ذخیره کرده باشیم.

در زمان تعریف ساختار جدول (Table) (زمان ساخت جدول و تعریف ساختار ستون های آن)، می توانیم برای هر ستون (Column)، یک مقدار پیش فرض (Default) را تعیین کنیم. بنابراین در هنگام درج یک ردیف (Row) جدید در جدول (Table)، اگر مقداری برای آن ستون (Column) تعیین نشود، آنگاه مقدار پیش فرض (Default) به عنوان مقدار ستون (Column)، در آن ذخیره می گردد.

به عنوان مثال، در phpMyAdmin ( کلید شماره 26199 )، به هنگام تعریف ساختار جدول (Table) (البته توسط رابط گرافیکی، نه در query)، دو مورد رایج که به عنوان مقدار پیش فرض (Default) برای مقدار ستون (Column) در نظر گرفته می شوند، NULL و None می باشند (البته None مقدار نیست و یک حالت را بیان می کند). اگر NULL به عنوان مقدار پیش فرض (Default) انتخاب شده باشد، مقدار NULL در ستون (Column) ذخیره می گردد (خود NULL ، یک مقدار حساب می شود)، اما اگر None به عنوان مقدار پیش فرض (Default) انتخاب شده باشد، به این معنی است که هیچ مقداری در ستون (Column) ذخیره نمی شود (کاملا خالی و بدون مقدار) (None مقدار نیست و حالت عدم ذخیره مقدار در ستون را بیان می کند).

با استفاده از عبارت IS NULL در SQL ، می توانیم ردیف هایی (Row) از یک جدول (Table) را بخوانیم که مقدار یک ستون (Column) آنها برابر تهی (NULL) است ( کلید شماره 725 ).

با استفاده از عبارت IS NOT NULL در SQL ، می توانیم ردیف هایی (Row) از یک جدول (Table) را بخوانیم که مقدار یک ستون (Column) آنها برابر تهی (NULL) نباشد ( کلید شماره 726 ).