مدل اتمی بر مبنای مکانیک کوانتومی

تکمیل مدل اتمی بور (مکانیک نیمه کلاسیک) توسط مکانیک کوانتومی (انتقال از مکانیک نیمه کلاسیک به مکانیک کوانتومی) :

اگرچه نیلس بور، مفاهیمی از مکانیک کوانتومی را وارد مدل اتمی رادرفورد ( آموزش شماره 3229 ) کرد و بر اساس آن، مدل اتمی خود (مدل اتمی بور) ( آموزش شماره 3230 ) را ارائه نمود، اما نتیجه این شد که مدل اتمی بور، ترکیبی از قوانین مکانیک کلاسیک (مفهوم مدارهای الکترون ها) و قوانین مکانیک کوانتومی (مفاهیم جهش کوانتومی و کوانتوم های نور) را ارائه می کرد و بنابراین می توان گفت که مدل اتمی بور یک ((مکانیک نیمه کلاسیک)) را برای خود به کار می برد.

ولی فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که همان مقدار قوانین مکانیک کلاسیک هم که در مدل اتمی بور وجود دارد باید از مدل اتمی حذف شود و بنابراین با این کار، ((مکانیک کوانتومی)) را بنا نهادند. مهمترین مورد در این مسیر، توسط پرنس دوبروی انجام شد. وی بیان کرد که الکترون ها نیز (همانند پروتون ها و نوترون ها و همه ذره های دیگری که وجود دارند)، علاوه بر ((خواص ذره ای)) دارای ((خواص موجی)) نیز می باشند.