اشاره به یک کاراکتر، با همه کاراکترها (قابل انتخاب بودن همه کاراکترها برای آن، به جز کاراکتر خط جدید (New Line))، با علامت نقطه (.) ، در عبارات قاعده مند (Regular Expressions)
علامت نقطه (.) را زمانی به کار می بریم که بخواهیم بیان کنیم که هر کاراکتری می تواند برای آن کاراکتر مورد نظر، انتخاب شود (به جز کاراکتر خط جدید (New Line)).
عبارت قاعده مند (Regular Expression) زیر را می نویسیم :
عبارت بالا یعنی تمامی عبارت هایی که شامل 4 حرف بوده و 3 حرف آخر آن برابر ook باشد و حرف اول آن، هر کاراکتری می تواند باشد (به جز کاراکتر خط جدید (New Line)). مثلا عبارت های look و book در عبارت قاعده مند (Regular Expression) بالا صدق می کنند. همچنین عبارت های زیر نیز در آن صدق می کنند :
عبارت قاعده مند (Regular Expression) زیر را می نویسیم :
به عنوان مثال، عبارت زیر در آن صدق می کنند :
اما عبارت زیر در آن صدق نمی کند، زیرا نمی توانیم کاراکتر خط جدید (New Line) را به جای علامت نقطه (.) در نظر بگیریم :
برای اینکه بتوانیم کاراکتر خط جدید (New Line) را نیز به جای علامت نقطه (.) در نظر بگیریم، باید حالت پذیرش همه کاراکترها توسط علامت نقطه (Dot) (انگلیسی : Dot-matches-all Mode) را به کار ببریم.
به عنوان مثال، به جای حالت استاندارد (Standard Mode) :
حالت پذیرش همه کاراکترها توسط علامت نقطه (Dot) (انگلیسی : Dot-matches-all Mode) را به کار می بریم :
